الثقلین

الثقلین
۲۵
تیر
۹۳

معتبرترین و مقدسترین منابع ما، بعد از قرآن، در حدیث، کتب اربعه است، یعنى کافى، من لایحضره الفقیه، تهذیب، استبصار، و در خطب، نهج ‏البلاغه و در ادعیه صحیفه سجادیه است. اما همه اینها فرع بر قرآنند و به اندازه قرآن قطعیت صدور ندارند؛ یعنى حدیث کافى آن قدر مى‏ تواند معتبر باشد که با قرآن منطبق باشد و با تعلیمات آن جور درآید و اختلاف نداشته باشد. رسول اکرم صلى الله علیه و آله و ائمه اطهار مى ‏گفتند احادیث ما را بر قرآن عرضه بدارید، اگر بر قرآن منطبق نبود بدانید که ساختگى و جعلى است و آن را به ما بسته‏ اند؛ ما چیزى خلاف قرآن نمى ‏گوییم.



مجموعه‏ آثاراستادشهیدمطهرى، ج‏26، ص: 26(کتاب آشنائی باقرآن1)

  • سجاد رحیمی
۲۵
تیر
۹۳

قرآن مثل بعضى کتابهاى مذهبى نیست که یک سلسله مسائل رمزآسا در مورد خدا و خلقت و تکوین مطرح کرده باشد و حداکثر یک سلسله اندرزهاى ساده اخلاقى هم ضمیمه کرده باشد و بس، به طورى که مؤمنین ناچار باشند دستورها و اندیشه‏ها را از منابع دیگر اخذ کنند. قرآن اصول معتقَدات و افکار و اندیشه‏هایى را که براى یک انسان به عنوان یک موجود «باایمان» و صاحب عقیده لازم و ضرورى است و همچنین اصول تربیت و اخلاق و نظامات اجتماعى و خانوادگى را بیان کرده و تنها توضیح و تفسیر و تشریح و احیاناً تطبیق اصول بر فروع را بر عهده سنت و یا بر عهده اجتهاد گذاشته است. این است که استفاده از هر منبع دیگر موقوف به شناخت قبلى قرآن است. قرآن مقیاس و معیار همه منابع دیگر است. ما حدیث و سنت را باید با معیار قرآن بسنجیم تا اگر با قرآن مطابق بود بپذیریم و اگرنه نپذیریم.


                                                                         مجموعه‏ آثاراستادشهیدمطهرى، ج‏26، ص: 26(کتاب آشنائی باقرآن1)


  • سجاد رحیمی
۲۵
تیر
۹۳

شناخت قرآن براى هر فرد عالم به عنوان یک فرد عالم و براى هر فرد مؤمن به عنوان یک فرد مؤمن، امرى ضرورى و واجب است. اما براى یک عالم انسان ‏شناس و جامعه ‏شناس، شناخت قرآن از آن جهت ضرورى است که این کتاب در تکوین سرنوشت جوامع اسلامى و بلکه در تکوین سرنوشت بشریت مؤثر بوده است‏.


                                                                         مجموعه‏ آثاراستادشهیدمطهرى، ج‏26، ص: 25(کتاب آشنائی باقرآن1)


  • سجاد رحیمی
۲۵
تیر
۹۳

بسم الله الرّحمن الرّحیم الحمدلله ربّ العالمینَ وصلّی الله علی محمّدوآله الطّاهرینَ

قرآن واهل بیت دوثقل ثقیل هستندکه خداوندبه ماعنایت فرموده ودرسخنان پیامبراکرم صلّی الله علیه وآله وسلّم به این مطلب اشاره شده؛«إنّی تارکٌ فیکم الثّقلَینِ کتابَ الله واهلَ بیتی (عترتی)وانّهمالَنْ یَفترِقا حتّی یَرِدا عَلَیَّ الحوض» وقرآن کریم که به عنوان ثقل اکبرمعرفی شده است،بزرگترین نعمت الهی دانسته شده است.مفسّربزرگوار علّامه جوادی آملی درای باره می فرمایند:

«خدای سبحان در سوره مبارکه «الرّحمن» فهرستی از موجودات جهان آفرینش و مجموعه‏ای از نعمتهای مادی و معنوی خود را بیان می‏فرماید؛ از دنیا و آخرت، از انسان و فرشته و جنّ، از آفرینش انسان و سیر کمالی او، از بهشت و سعادتهای ابدی، و از نعمتهای ظاهری و باطنی و.... 

در صدر این سوره و پس از ذکر صفت «رحمانیّت» خداوند، سخن از تعلیم قرآن به انسان در میان آمده است. ﴿الرّحمنُ ٭ علّم القران ٭ خلق الانسانَ ٭ علَّمه البیانَ) این آیات نورانی نشانگر این نکته است که قرآن کریم، اولین و مهم‏ترین و پربارترین نعمت الهی است؛ زیرا انسان، تنها در سایه تعلیم خداوند و دریافت و تلقّی قرآن، به کمال نهایی خویش می‏رسد و تا قرآن نباشد، کسی به مقام انسانیّت راه نمی‏یابد.»

اهل بیت عصمت وطهارت هم به عنوان ثقل دیگری معرفی شده اندکه تمسّک به این دوثقل انسان راازگمراهی وتباهی نجات می دهد.رسول اکرم(ص)فرمودند:«ألاإنّ مثلَ أهل بیتی کسفینه نوحٍ مَنْ رَکِبها نَجاومَنْ تَخَلَّفَ عَنْهاغَرقَ»

تنهااهل بیت(ع) به بطون قرآن تسلط دارندوآنان می توانندآن معارف رابرای سایرافرادبازگوکنند«إنّه لَقرآن کریم* فی کتابٍ مکنونٍ*لایمسُّه إلّا المطهّرونَ» وخودقرآن این مطهرون رامشخص می کند«إنّما یرید اللهُ لِیُذهبَ عنکمُ الرّجسَ اهلَ البیتِ ویُطَهِّرَکُم تطهیراً»

لذاوجودآنان برای فهم قرآن ضروری است چراکه قرآن بدون مفسّرنمی تواندمقصوداصلی خودراکه هدایت بشروخارج نمودن آن هاازظلمت به نوراست راانجام دهد«کتابٌ أنزَلْناهُ إلَیکَ لِتُخْرِجَ النّاسَ مِنَ الظّلماتِ إلی النّورِبِإذنِ ربِّهم إلی طِراطِ العَزیزِ الحَمِیدِ»

بنابراین وظیفه تمام هدایت خواهان وسعادت طلبان این است که این دونعمت الهی راحمدگویند(لسانا،ًقلباًوعملاً)وبه این ریسمان الهی چنگ زنند(واعْتصِموابِحبلِ اللهِ جمیعاً)ودیگران رابه سوی این دواصل دعوت نمایند.                       

                                                                                                     والحمدلله ربّ العالمین

  • سجاد رحیمی